Regulator obrotów w Ursusie C-45

Dodano dnia: 15/03/2007

Ze względu na to, że Zetor 25 jest na tej stronie bardzo dokładnie opisany – nie może też zabraknąć wnikliwego opisu kilku najważniejszych podzespołów ciągnika Ursus C-45. Na pierwszy ogień – regulator obrotów. Ursus C-45 jest wyposażony w niezwykle prosty, a zarazem ciekawy regulator obrotów. Otóż jego dwuzakresowy regulator obrotów wchodzi w skład lewego koła zamachowego ciągnika (rys.1 i rys.2). Regulacja dawki paliwa podawanego przez pompę wtryskową (rys.3) odbywa się przez zmianę wielkości skoku tłoczka, który otrzymuje napęd od mimośrodu osadzonego na wale korbowym silnika. Mimośród za pośrednictwem korbowodu i wahadłowego wałka sterowego (który przechodzi na drugą stronę ciągnika) wprawia w ruch dźwignię sterową (przypominającą młotek), która następnie poprzez klin regulacyjny uderza w popychacz pompy wtryskowej. Kierowca zmieniając położenie dźwigni przyspieszenia – unosi lub opuszcza klin regulacyjny, zmieniając tym samym skok tłoczka pompy wtryskowej. Jednocześnie regulator obrotów zmniejszając lub zwiększając wielkość wychylenia dźwigni sterującej zmieni skok tłoczka tak, aby utrzymać żądaną liczbę obrotów.

Rys.1

Rys.2

Regulator jest przymocowany do koła zamachowego osadzonego na lewym głównym czopie wału korbowego silnika. Obudowę regulatora tworzy bęben, do którego występów są wahliwie przymocowane dwa ciężarki. Ciężarki są przyciągane do piasty koła zamachowego za pomocą dwóch sprężyn. Dłuższa sprężyna (wykonana z drutu o średnicy 9 mm) reguluje małe obroty, natomiast krótsza (z drutu o śr. 10 mm) łącznie ze sprężyną dłuższą ogranicza pełne obroty silnika. Obydwie sprężyny są napięte wstępnie – jednak wstępne napięcie sprężyny wysokich obrotów jest znacznie większe – to dlatego, że sprężyna wysokich obrotów zaczyna działać powyżej 350 obr/min., sprężyna niskich obrotów jest już wtedy mocno rozciągnięta. Między nakrętką śruby napinającej wstępnie sprężynę wysokich obrotów a obudową regulatora pozostawia się luz około 2 mm.
Aby mimośród napędzający spełniał swoją rolę i zmieniał skok tłoczka pompy wtryskowej składa się z dwóch mimośrodów – stałego i ruchomego. Mimośród stały jest zaklinowany na czopie wału korbowego. Nałożony na niego jest mimośród ruchomy, który może wykonywać częściowe ruchy na mimośrodzie stałym – są one jednak ograniczone przegubowym połączeniem z ramionami ciężarków regulatora.
Jeżeli ciężarki rozchylą się wskutek działającej siły odśrodkowej powstającej podczas pracy silnika, przestawią one za pomocą cięgieł mimośród ruchomy względem mimośrodu stałego. Dzięki temu Oba mimośrody ustawią się w takim położeniu, że skok korbowodu się zmniejszy – a tym samym tłoczek będzie miał mniejszy skok – dawka paliwa się zmniejszy.
Podobnie dzieje się w przypadku zmniejszania się liczby obrotów silnika – z tą tylko różnicą, że ciężarki zbliżają się do piasty regulatora i przez to zwiększa się skok korbowodu, czego skutkiem jest zwiększenie dawki paliwa wtryskiwanej do silnika.
Poniższy schemat (rys.3) przedstawia pompę wtryskową oraz dźwignię regulacyjną oraz klin. Dźwignia regulacyjna oznaczona jest numerem 10 i nazwana „wahaczem”. Przy przesuwaniu dźwigni paliwowej do przodu na dalsze ząbki klin regulacyjny się unosi – wzrasta przez to skok tłoczka pompy, ponieważ klin rozszerza się ku dołowi.

Rys. 3

Paweł Rychter