XI Bieszczadzka Rajza
V Zlot Starych Ciągników i Samochodów w Krakowie
XI Bieszczadzka Rajza V Zlot Starych Ciągników i Samochodów w Krakowie
XI Bieszczadzka Rajza
VII Zlot Ciągników Zabytkowych Old Rol
VII Zlot Ciągników Zabytkowych Old Rol
VII Zlot Ciągników Zabytkowych Old Rol
VII Zlot Ciągników Zabytkowych Old Rol
Rajd Koguta Oława – Piwniczna Zdrój
Rajd Koguta Oława – Piwniczna Zdrój
Rajd Koguta Oława – Piwniczna Zdrój
Rajd Koguta Oława – Piwniczna Zdrój
Rajd Koguta Oława – Piwniczna Zdrój
XVII Zlot i Wystawa Starych Ciągników i Maszyn Rolniczych
Rajd Koguta Oława – Piwniczna Zdrój XVII Zlot i Wystawa Starych Ciągników i Maszyn Rolniczych
XVII Zlot i Wystawa Starych Ciągników i Maszyn Rolniczych
XVII Zlot i Wystawa Starych Ciągników i Maszyn Rolniczych
Dodano dnia: 16/06/2006
Część pierwszą znajdziesz tutaj
Nowa seria ciągników wprowadzonych do produkcji w 1949 roku składała się z trzech odmian oznaczonych:
„25K„ był to ciągnik wyposażony w podnośnik hydrauliczny do narzędzi, międzyrzędową przednią oś , skrzynię biegów z prędkościami do prac uprawowych i wysokimi kołami międzyrzędowymi 9,00-36. Oznaczenie „K ” wynika z czeskiego słowa „kultivační” czyli uprawowy. Na tabliczce znamionowej ciągnika przed numerem fabrycznym umieszczano liczbę 225 . Np : 225-16221
Wizualnie 25K można było rozpoznać po wysokich i wąskich kołach tylnych a prześwit w najniższym punkcie pod tylnym mostem wynosił 50cm . Dało się zauważyć , że ciągnik ten był wysoki i wąski . Z tego też powodu nazywano go potocznie „bocianem”. Niezła zwrotność ciągnika przy jednoczesnym zastosowaniu narzędzi zawieszanych umożliwiała uprawę niewielkich powierzchni pól.
Badania polowe dowodziły , że Zetor 25K pracując z narzędziami zawieszanymi w takich samych warunkach zużywa o blisko 10% mniej paliwa niż Zetor 25 bez podnośnika.
Kolejną wersją był ciągnik „25A” wyposażony podobnie jak model 25 K w podnośnik hydrauliczny i międzyrzędową przednią osi, różnica polegała natomiast na zastosowaniu szerokich i niższych tylnych kół 11,25- 24 przeznaczonych do typowych prac uniwersalnych i do orki.
Ciągnik Zetor 25K z roku 1952
Ciągnik Zetor 25A, model z roku 1952 na kołach tylnych z oponami o
rozmiarze 11.25 x 24
Przed numerem seryjnym tych ciągników na tabliczce znamionowej umieszczano numer 125 np.125-17320. Oznaczenie ” A” wynikało z czeskiego słowa „agregační”.
Trzecią odmianą był Zetor 25 T (lub 25 N) – wersja pośrednia między modelem pierwotnym typ „25” a modelem typ „25 A” . Można powiedzieć, że był to model „25” wyposażony w rozrusznik elektryczny oraz przystosowany do montażu podnośnika hydraulicznego narzędzi. Do Polski dostarczano ten ciągnik bez podnośników , na życzenie użytkownika kompletny podnośnik wysyłano oddzielnie do montażu. Akumulator podobnie jak w modelu :”25 K” oraz „25A” umieszczono w skrzyni pod siedzeniem. Początkowo stosowano do tych ciągników niskie osie przednie takie jak w modelu 25 z czasem zastąpiono całym przodem z 25 A.
Przekrój ciągnika Zetor 25
Zestaw wskaźników kontrolnych ciągników Zetor 25 K i 25A składał się z deski rozdzielczej tłoczonej z blachy , gdzie dominowały na lewym i prawym brzegu niewielkie zegary dostarczane przez czeską wytwórnię PAL. Był to termometr odległościowy (bimetaliczny), wskazujący temperaturę wody chłodzącej w przewodzie gumowym łączącym głowicę z górną częścią chłodnicy (było to bardzo ważne gdyż głowice Zetora 25 pękały przy przegrzaniu lub niedoborze wody) , oraz manometr wskazujący ciśnienie oleju w atmosferach , zdarzały się też wersje z zieloną lampką – baroskopem sygnalizującym ciśnienie oleju. Rurka doprowadzająca olej do czujnika w manometrze wychodziła z filtra szeregowego.
W roku 1956 w naszym rolnictwie pracowało 16 000 sztuk tych ciągników , a ogółem do 1959 sprowadzono na rynek Polski prawie 23 tyś wszystkich odmian ciągników Zetor 25. Łączna produkcja w Brnie w latach 1946-1961 zamknęła się liczbą :158 570 szt. Właściwie ciągnik od początku podlegał stałym modernizacjom , w tym czasie weszło kilka tysięcy zmian konstrukcyjnych , silniki i skrzynie biegów modeli z roku 1947 i 1957 różnią się od siebie a niektóre części po prostu nie pasują – świadczy o tym też bardzo rozbudowany katalog części.
Do najcięższych prac dostarczano specjalne obręcze stalowe
W Polsce w roku 1960 ciągniki Zetor stanowiły dość znaczną 37% część naszego parku maszynowego czyli około 23 000 szt. Przy czym trwałość poszczególnych mechanizmów sprawiała, że jeszcze przez kolejnych dziesięć lat był to jeden z najpopularniejszych traktorów.
Ówczesna propaganda z lat czterdziestych i pięćdziesiątych podawała, że przodujący traktorzyści w PGR Opole przepracowali na ciągniku Zetor 25 bez remontu kapitalnego 7718 godzin, a w PGR Połczyn Zdrój 7517 godzin. Faktem natomiast było to, że norma rocznej pracy dla ciągnika z pierwszej serii wynosiła 421 godzin co przeliczano na 170 zaoranych hektarów, a naprawę główną należało przeprowadzić po 880 godzinach.
Zetor 25K z wielorakiem pielęgnacyjnym 5 rzędowym – około 1957r.
Do naszych czasów przetrwała stosunkowo duża liczba Zetorów serii 25 zwłaszcza te egzemplarze, które po okresie użytkowania w państwowym sektorze trafiły w ręce rolników indywidualnych.
Warto też przytoczyć fakty z lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych , kiedy to istniał zakaz odsprzedaży wyeksploatowanego sprzętu dla sektora rolnictwa indywidualnego. Wiele jeszcze sprawnych ciągników zostało po prostu skasowanych .
Ciągniki serii Zetor 25 zostały zastąpione w latach sześćdziesiątych nowocześniejszą rodziną traktorów serii UR1 czyli Zetor 2011, 3011 major i 4011.
Rafał Mazur